Beloftes zijn niet altijd mooi en reëel om te vragen. Ze worden ook niet altijd allemaal opgevolgd. Vaak weten anderen daar niet eens van, maar ze kunnen ook grote gevolgen hebben en relaties op scherp zetten.
Dirk vertelt zijn familieverhaal.
‘Ik kom uit een katholiek gezin uit een klein dorp. Mijn vader was heel liberaal, maar mijn grootmoeder was een Vlaamse die streng in de katholieke leer was. In dat gezin hadden ze vijf kinderen, drie jongens en twee meiden. Ze waren fijngevoelig, deden veel aan muziek en cultuur en de kerk was heel belangrijk. Eén van die zonen, ome Klaas, kreeg verkering met een meisje uit een ander dorp waarvan de familie een slechte naam had. Er werd veel gezopen en gevochten, heel vervelend. Tenminste, dat vond mijn grootmoeder. Oom Klaas kreeg toch verkering met Suus, maar Suus werd niet geaccepteerd door oma. Toen oma ziek werd en ging sterven moest oom Klaas beloven om niet met Suus te trouwen. Maar oom Klaas trouwde toch met Suus. Uiteindelijk ging het met oom Klaas ook niet goed, hij maakte altijd brokken en toestanden. Maar toen ging natuurlijk wel het spek stinken, want die vrouw is altijd boos gebleven, want ze was afgewezen door de moeder van haar man, ook al was die ondertussen overleden. Oom Klaas zou eigenlijk mijn peetoom worden, maar toen ik geboren werd hadden mijn ouders en hij ruzie. Toen moest er holderdebolder een andere peetoom bedacht worden, want ja, hij kwam dus niet opdraven, dus dat was voorbij, de band was verbroken. Ik heb hem twee of drie keer in mijn leven gezien.
Dat hij toch met haar getrouwd is terwijl oma wilde dat hij beloofde niet met haar te trouwen, heeft het hele leven – tot de dag van vandaag, en ik ben nu 63 – doorgesukkeld in de familie. Er ontstonden allerlei partijen in dat gezin van kinderen en schoonkinderen die wel voor die relatie waren en kinderen en schoonkinderen die er niet voor waren. Het was dus de splijtzwam in die hele verdere geschiedenis, het werd steeds groter door de tijd heen. Zou dit sowieso gebeurd zijn? Die moeder heeft de toon gezet. Tot op de dag van vandaag speelt dat nog in ons dorp en in onze familie.’