In dit boek zijn ruim 170 citaten en verhalen opgenomen over beloftes rondom het levenseinde. Deze verhalen geven weer hoe nabestaanden worstelen met deze beloftes, in welke context ze zijn gedaan én welke consequenties er eventueel aan verbonden zijn. Een aantal van de verhalen is in het boek ingekort, op deze pagina staan zij volledig gepubliceerd.
Wil je reageren? Gebruik hiervoor het contactformulier.
Beloftes komen ook voor in gezinnen waarin de relaties verstoord zijn, of zoals Sabine het noemt, ‘disfunctionele gezinnen’. ‘Wij komen uit een heel disfunctioneel gezin, netjes gezegd. En daar hebben wij niet geleerd te praten, daar werd nooit gepraat, ik
Dat iemand het ‘onderwerp’ van de belofte is, lijkt dus even vaak voor te komen als dat er beloftes worden gedaan, al zijn veel mensen zich daarvan misschien niet zo bewust. In mijn gesprekken is het één keer ter sprake
De belofte om voor iemand te gaan zorgen kan een paar jaar behelzen, maar het gebeurt ook dat het een heel lange periode duurt. Albert is inmiddels een zestiger en hij vertelt hoe de belofte aan zijn vader om voor
Beloftes zijn niet altijd mooi en reëel om te vragen. Ze worden ook niet altijd allemaal opgevolgd. Vaak weten anderen daar niet eens van, maar ze kunnen ook grote gevolgen hebben en relaties op scherp zetten. Dirk vertelt zijn familieverhaal.
Gedane beloftes zijn van alle tijden, ze zijn niet aan actualiteit gebonden, wel veranderen de onderwerpen en de beleving in de loop der jaren, en dus de impact. Een verhaal uit de 17de eeuw staat op de website van de
Dieneke is gepensioneerd en vertelt hoe haar belofte aan haar vader grote impact had op haar leven, maar door verkregen inzicht beter hanteerbaar is geworden. ‘Mijn vader is kort na de oorlog jong getrouwd, ze kregen een dochter, Wies. Mijn
Zelfs beloftes die goed uitpakken en die voldoening geven, kunnen wel heel grote consequenties hebben. Mark vertelt: ‘Mijn vader en moeder zijn opgegroeid als buurtkinderen. Mijn moeder heeft achteraf gezien iets gehad wat je tegenwoordig manisch depressief zou noemen. De
Vaak blijft het gaan zorgen voor een ander een impliciete verwachting die niet uitgesproken wordt maar wel stilzwijgend wordt verwacht. Claudia vertelt hoe de belofte om voor haar schoonvader te gaan zorgen jaren impliciet in de lucht hing, maar pas